Τα Social media και η κρίση

Πιο περίπλοκη θεωρεί το 65% των στελεχών, που έχουν την ευθύνη για τη λήψη επιχειρησιακών αποφάσεων, ότι καθιστούν τη διαχείριση κρίσεων τα Νέα Μέσα.

Την ίδια στιγμή, μόλις το 54% των συμμετεχόντων δηλώνει ότι η εταιρεία τους διαθέτει έτοιμα πλάνα διαχείρισης κρίσεων. Τα παραπάνω προκύπτουν από την έρευνα Crisis Preparedness Study 2011, που πραγματοποίησαν η Burson-Marsteller και η αδελφή-εταιρεία ερευνών Penn Schoen Berland (PSB) και παρουσιάστηκαν στις 28/6 στην κλειστή εκδήλωση «EMEA Crisis Club» της Burson-Marsteller, στη Βαρκελώνη.

Παράλληλα, το 66% πιστεύει ότι τα Ψηφιακά Μέσα και τα Social Media έχουν αυξήσει σημαντικά το δυνητικό κόστος μιας κρίσης για τις επιχειρήσεις. «Παρόλο που πολλές επιχειρήσεις δηλώνουν ότι απειλούνται από τη ραγδαία ανάπτυξη των social media, πολύ λίγες αξιοποιούν τη δυναμική που τους παρέχεται μέσω της συμμετοχής τους, προκειμένου να χτίσουν σχέσεις αμοιβαίας εμπιστοσύνης με τα κοινά τους. Σε περίπτωση κρίσης, οι σχέσεις αυτές μπορεί να αποδειχτούν σωτήριες, ενώ η απουσία τους μπορεί να αποβεί μοιραία» δήλωσε η Μαρία Λαζαρίμου, διευθύνουσα σύμβουλος της Advocate/Burson-Marsteller.

Κάμψη στις εκδόσεις εφημερίδων-περιοδικών

Τη σημαντική μείωση των εσόδων από τις διαφημιστικές καταχωρίσεις και την πτώση της κυκλοφορίας των εντύπων, καταδεικνύει η μελέτη του ICAP Group για την αγορά των εκδόσεων εφημερίδων & περιοδικών.

Σύμφωνα με την κλαδική μελέτη της ICAP Group για την εξέλιξη της αγοράς των εκδόσεων εφημερίδων και περιοδικών, την περίοδο 2006-2010, η συνολική κυκλοφορία των αθηναϊκών εφημερίδων παρουσίασε πτωτική τάση. Το 2009 πουλήθηκαν συνολικά 16,3% λιγότερα φύλλα σε σχέση με το 2006, ενώ η μείωση συνεχίστηκε και το 2010. Η συνολική κυκλοφορία των περιοδικών παρουσίασε ανοδική τάση την περίοδο 2004-2007 (με μέσο ετήσιο ρυθμό αύξησης 2,75%), ενώ στη συνέχεια ακολούθησε φθίνουσα πορεία (μείωση 9,8% το 2009/08).

Η εγχώρια αγορά εφημερίδων και περιοδικών σε αξία (υπολογιζόμενη βάσει πωλήσεων μόνο από την κυκλοφορία των εντύπων) παρουσίασε διαχρονική άνοδο την περίοδο 2001-2007. Ωστόσο, την επόμενη διετία η αγορά ακολούθησε φθίνουσα πορεία. Το 2009 μειώθηκε κατά 8,6% σε σχέση με το προηγούμενο έτος.

Σε επίπεδο αξίας η εγχώρια αγορά (υπολογιζόμενη βάσει πωλήσεων μόνο από την κυκλοφορία των εντύπων) παρουσίασε φθίνουσα πορεία, με αποκορύφωμα το 2010, για το οποίο εκτιμάται μείωση της τάξης του 13% σε σχέση με το 2009, ενώ για το 2011 παράγοντες του κλάδου προβλέπουν περαιτέρω συρρίκνωση της αγοράς. Σημαντικός παράγοντας για τη βιωσιμότητα των εντύπων αποτελεί η προσέλκυση διαφημίσεων, ενώ αξιόλογη παρουσία στην αγορά έχουν και οι επιχειρήσεις έκδοσης δωρεάν Τύπου, τα έσοδα των οποίων προέρχονται σχεδόν αποκλειστικά από τις διαφημιστικές καταχωρίσεις.


Στα πλαίσια της μελέτης έγινε και χρηματοοικονομική ανάλυση των εκδοτικών επιχειρήσεων εφημερίδων και περιοδικών. Με βάση την ανάλυση του ομαδοποιημένου ισολογισμού των επιχειρήσεων έκδοσης εφημερίδων (ο οποίος συνετάχθη με βάση δείγμα 50 επιχειρήσεων με βασική δραστηριότητα την έκδοση εφημερίδων) προκύπτει πως οι συνολικές πωλήσεις των 50 επιχειρήσεων του δείγματος παρουσίασαν πτώση κατά 11,3% το 2009/2008. Η μείωση αυτή, παρά τη μείωση του κόστους πωληθέντων, οδήγησε στην επιδείνωση του μικτού κέρδους κατά 20,4% το 2009/08.

Τα υψηλά λειτουργικά έξοδα, παρά το γεγονός ότι μειώθηκαν κατά 16,5%, οδήγησαν σε αρνητικό λειτουργικό αποτέλεσμα και τα δύο έτη. Τούτο σε συνδυασμό με τη σημαντική μείωση (κατά 84,2%) των μη λειτουργικών εσόδων είχε ως αποτέλεσμα την εμφάνιση ζημιογόνου καθαρού αποτελέσματος το 2009 έναντι κερδών το 2008. 

Έρευνα του Ευρωβαρόμετρου για τις τηλεπικοινωνίες

Τέσσερα στα δέκα ευρωπαϊκά νοικοκυριά αγοράζουν «δεσμοποιημένες» υπηρεσίες διαδικτύου, τηλεφώνου και τηλεόρασης από ένα και μοναδικό πάροχο, σύμφωνα με νέα έρευνα του Ευρωβαρομέτρου.

Από την έρευνα προέκυψε επίσης ότι το 65% των ανθρώπων περιορίζουν τις κλήσεις τους στο κινητό τηλέφωνο λόγω κόστους και ότι οι κλήσεις μέσω διαδικτύου καθίστανται συνεχώς δημοφιλέστερες.

Η έρευνα νοικοκυριών για τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες διεξήχθη στο διάστημα μεταξύ 9 Φεβρουαρίου και 8 Μαρτίου 2011 με την χρήση δείγματος 27.000 νοικοκυριών αντιπροσωπευτικών του πληθυσμού της ΕΕ.

Από όσους απάντησαν, ένας στους τέσσερεις θεωρούσε ότι οι ταχύτητές τους καταφόρτωσης από το διαδίκτυο δεν ανταποκρίνονται στους όρους του συμβολαίου που υπέγραψε, πρόβλημα που διαπιστώθηκε επίσης στην ανακοίνωση της Επιτροπής για τη διαδικτυακή ουδετερότητα – βλ. IP/11/486) ενώ ένας στους τρεις δήλωσε ότι υπέστη διακοπές της σύνδεσης.

Η νέα εφαρμοστέα από τις 25 Μαΐου 2011 ενωσιακή νομοθεσία επιβάλει στους παρόχους υπηρεσιών την υποχρέωση να παρέχουν εκ των προτέρων στους πελάτες διεξοδική και επακριβή πληροφόρηση – πριν να υπογράψουν το συμβόλαιο – σχετικά με τα ελάχιστα επίπεδα ποιότητας της υπηρεσίας συμπεριλαμβανομένων των πραγματικών ταχυτήτων σύνδεσης και των πιθανών ορίων στις ταχύτητες διαδικτύου (βλ. MEMO/11/319). Η Επιτροπή διερευνά τώρα τις ευρυζωνικές ταχύτητες και άλλα ζητήματα διαφάνειας και ποιότητας υπηρεσιών (βλ. IP/11/486).

Η αρμόδια για το Ψηφιακό Θεματολόγιο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κα Neelie Kroes, δήλωσε τα εξής: «Οι καταναλωτές μας φωνάζουν καθαρά ότι είναι στενοχωρημένοι επειδή δεν απολαμβάνουν τις ταχύτητες και την ποιότητα υπηρεσίας του διαδικτύου που τους υποσχέθηκαν. Οι εθνικές αρχές οφείλουν να λάβουν τα ενδεδειγμένα μέτρα ώστε να διασφαλιστεί ότι οι φορείς εκμετάλλευσης τηρούν τους νέους ενωσιακούς κανόνες που απαιτούν από αυτούς να είναι διαφανείς σχετικά με τις ταχύτητες σύνδεσης και την ποιότητα της υπηρεσίας. Αν αυτό δεν επαρκεί, δεν θα διστάσω να λάβω και άλλα μέτρα με τη μορφή υποχρεωτικών κατευθύνσεων ή ακόμη και με νομοθεσία εάν χρειαστεί».

Από την έρευνα διαπιστώθηκε επίσης ότι οι πολίτες της ΕΕ ανησυχούν για τα δεδομένα ιδιωτικού χαρακτήρα, το 88% εκείνων που συμμετείχαν στην έρευνα δήλωσε ότι θα επιθυμούσε να πληροφορηθεί εάν τα προσωπικά δεδομένα που συγκέντρωσε η επιχείρηση τηλεπικοινωνιών χάθηκαν, εκλάπησαν ή αλλοιώθηκαν καθ’ οιονδήποτε τρόπο.
Δυνάμει των νέων εφαρμοστέων από τις 25 Μαΐου 2011 ενωσιακών κανόνων, οι φορείς εκμετάλλευσης τηλεπικοινωνιών και οι πάροχοι υπηρεσιών διαδικτύου οφείλουν να λαμβάνουν αυστηρά μέτρα ασφαλείας για να προστατεύσουν τα ονόματα, τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις και τις πληροφορίες για τον τραπεζικό λογαριασμό των πελατών τους, παράλληλα με τα δεδομένα για κάθε τηλεφωνική κλήση και διαδικτυακή συνεδρία στην οποία συμμετέχουν.

Οι νέοι κανόνες απαιτούν επίσης από τους φορείς εκμετάλλευσης, εάν παραβιαστεί η ασφάλεια ή/και αν χαθούν ή κλαπούν προσωπικά δεδομένα, να πληροφορούν τις αρχές προστασίας δεδομένων και τους πελάτες τους χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση.

Από την έρευνα προέκυψαν επίσης τα εξής:

- Τα νοικοκυριά της ΕΕ σε ποσοστό 98% έχουν πρόσβαση σε τηλέφωνο και αυξημένο ποσοστό νοικοκυριών (τώρα είναι 89%) έχει πρόσβαση σε κινητό τηλέφωνο. Το 62% έχει και σταθερό και κινητό τηλέφωνο, ενώ μόνο το 9% εξαρτάται μόνο από σταθερή γραμμή.
- Τα νοικοκυριά της ΕΕ σε ποσοστό 98% διαθέτουν τηλεόραση. Τα δημοφιλέστερα μέσα τηλεοπτικής λήψης είναι το καλώδιο (35%), και ακολουθεί η ψηφιακή χερσαία λήψη (ποσοστό 30%, δηλαδή αύξηση 7 εκατοστιαίων μονάδων από το διάστημα Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου 2009).

Nielsen: Απαισιόδοξοι οι Έλληνες καταναλωτές

Την πιο απαισιόδοξη χώρα του κόσμου, με τον δείκτη καταναλωτικής εμπιστοσύνης εμπιστοσύνης να πέφτει για πρώτη φορά στις 41 μονάδες, αποτελεί η Ελλάδα, με βάση την τελευταία έρευνα της Nielsen.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της τελευταίας έρευνας Καταναλωτικής Εμπιστοσύνης της Nielsen, η παγκόσμιος δείκτης έπεσε για πρώτη φορά μετά το 2009 κάτω από τις 90 μονάδες, με την τάση ανόδου που είχε παρατηρηθεί να ανακόπτεται.

«Σε παγκόσμιο επίπεδο δεν υπήρξαν αρκετά ενθαρρυντικά νέα κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2011. Η οικονομική κρίση εντάθηκε στην Ευρώπη, η πολιτική αστάθεια παρατάθηκε στη Μέση Ανατολή, στην Ασία υπήρξε επιβράδυνση της ανάπτυξης και στις ΗΠΑ αυξήθηκε η ανησυχία για τα έξοδα του νοικοκυριού. Όλα αυτά επηρέασαν τους καταναλωτές παγκοσμίως, που αισθάνονται ακόμα υπό καθεστώς πίεσης» δήλωσε η Ματίνα Μπάδα, Περιφερειακή Διευθύντρια Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Στον δείκτη της Παγκόσμιας Καταναλωτικής Εμπιστοσύνης της Nielsen οι 100 μονάδες αποτελούν τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ αισιοδοξίας και απαισιοδοξίας. Οι γεωγραφικές περιοχές της Ασίας/ Ειρηνικού και της Μέσης Ανατολής, παρά την απότομη πτώση τους, βρίσκονται στις πρώτες θέσεις με 98 και 94 μονάδες αντίστοιχα. Από την άλλη μεριά, η Ευρώπη με 74 μονάδες και η Βόρεια Αμερική με 81, αποτελούν τις πιο απαισιόδοξες γεωγραφικές ζώνες του πλανήτη.

Εννέα στις δέκα πιο αισιόδοξες χώρες προέρχονται από την Ασία/ Ειρηνικό και Μέση Ανατολή, ενώ οκτώ στις δέκα πιο απαισιόδοξες προέρχονται από την Ευρώπη. Η Ινδία παραμένει η πιο αισιόδοξη χώρα του πλανήτη, με την Καταναλωτική Εμπιστοσύνη όμως να πέφτει στις 126 μονάδες, ενώ την ακολουθούν οι Φιλιππίνες με 115 και η Ινδονησία με 112. Στην αντίπερα όχθη, βρίσκεται η Ελλάδα, καθώς για πρώτη φορά καταλαμβάνει την τελευταία θέση της παγκόσμιας κατάταξης με 41 μονάδες. Η εντεινόμενη οικονομική ύφεση σε συνδυασμό με τις γενικευμένες δημόσιες διαμαρτυρίες, έριξαν την Καταναλωτική Εμπιστοσύνη στην Ελλάδα τέσσερις μονάδες σε σχέση με το περασμένο τρίμηνο και την οδήγησαν στο χαμηλότερο επίπεδο της. Τις υπόλοιπες τελευταίες θέσεις της Καταναλωτικής Εμπιστοσύνης συμπληρώνουν άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Πορτογαλία (42 μονάδες), η Ουγγαρία (43), η Κροατία (45) και η Ρουμανία (47).

Παράταση της ύφεσης βλέπουν οι Έλληνες

Εννέα στους δέκα Έλληνες καταναλωτές θεωρεί πως η χώρα βρίσκεται σε ύφεση, ενώ εξίσου μεγάλο ποσοστό από αυτούς πιστεύει πως η κρίση θα παραταθεί και τους επόμενους μήνες που έρχονται. Η μεγαλύτερη ανησυχία των καταναλωτών στην Ευρώπη το δεύτερο τρίμηνο του 2011 είναι η αύξηση στους λογαριασμούς του νοικοκυριού, ενώ για την Ελλάδα παραμένουν ως πρώτες ανησυχίες η εργασιακή ασφάλεια και η οικονομία, με ποσοστά που είναι τα υψηλότερα στην Ευρώπη (39% και 38% αντίστοιχα), αποτυπώνοντας το κλίμα ανασφάλειας και προβληματισμού που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία.

Στην Ελλάδα, το ποσοστό εκείνων που δηλώνουν πως δεν τους περισσεύουν καθόλου χρήματα ανεβαίνει συνεχώς τον τελευταίο χρόνο και πλέον ένας στους τρεις (34%) δηλώνει  πως δε διαθέτει χρήματα μετά την κάλυψη των βασικών του αναγκών. Επιπλέον, ένα μεγάλο ποσοστό από όσους τελικά περισσεύουν χρήματα, τα ξοδεύει για αποπληρωμή δανείων, πιστωτικών καρτών και άλλων χρεών (35%).

Αλλάζουν συνήθειες οι καταναλωτές

Σχεδόν το σύνολο των Ελλήνων (91%) αναγκάστηκε να αλλάξει τις αγοραστικές του συνήθειες εξαιτίας της κρίσης, με τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων να έχει μειώσει τα χρήματα που δαπανά για τη διασκέδαση εκτός σπιτιού (80%) και για την αγορά νέων ρούχων (75%), ενώ ένα πολύ υψηλό ποσοστό (68%) έχει στραφεί σε φθηνότερα καταναλωτικά προϊόντα, ώστε να καταφέρει να αντεπεξέλθει στις δύσκολες οικονομικές συγκυρίες.

Στοιχεία για την έρευνα

Η παγκόσμια, διαδικτυακή έρευνα της Nielsen για τη μέτρηση της Καταναλωτικής Εμπιστοσύνης διεξήχθη από 20 Μαίου έως 7 Ιουνίου 2011 και συμμετείχαν πάνω από 31.000 καταναλωτές 56 χωρών, από την Ευρώπη, την Ασία, την Ωκεανία, την Αμερική και τη Μέση Ανατολή. Ο δείκτης Καταναλωτικής Εμπιστοσύνης βασίζεται στην ασφάλεια που νιώθουν οι καταναλωτές στην αγορά εργασίας, στην κατάσταση των οικονομικών τους και στη διαθεσιμότητα ρευστού χρήματος (αγοραστική δύναμη).

Στα 15,9 εκατ. ευρώ το online display

Στα 15,9 εκατομμύρια ευρώ φτάνει το ποσό επένδυσης στο online display advertising στην Ελλάδα για το α' τρίμηνο του 2011, με βάση τα στοιχεία καθιερωμένης έρευνας του IAB Hellas.

Σύμφωμα με τα στοιχεία της έρευνας για το α' τρίμηνο του 2011, πρώτος σε διαφημιστική δαπάνη εμφανίζεται ο κλάδος των Χρηματοοικονομικών (όπως και στην αντίστοιχη περίοδο του 2010) με επενδύσεις 3,6 εκατομμυρίων ευρώ και ποσοστό 22,7% επί της συνολικής δαπάνης.
Ακολουθεί ο κλάδος των Τηλεπικοινωνιών, με επενδύσεις 3,4 εκατομμυρίων ευρώ και ποσοστό 21,6%, των Καταναλωτικών Αγαθών με επενδύσεις 3 εκατομμυρίων ευρώ και ποσοστό 18,7%, ενώ την πεντάδα συμπληρώνουν η Ψυχαγωγία με επενδύσεις 1,5 εκατομμυρίου ευρώ και ποσοστό 9,2% και η Λιανική με  επενδύσεις 1 εκατομμυρίου ευρώ και ποσοστό 6,5%.

Έρευνα και διαφήμιση

Οι εξελίξεις στις τεχνικές έρευνας αποκαλύπτουν πώς πραγματικά νιώθουν οι άνθρωποι για τις διαφημίσεις, συνδυάζοντας γνώση αλλά και συναίσθημα.

Από τότε που ανέλαβε ως πρόεδρος τα ηνία της IPA, ο Nicola Mendelsohn, πολλάκις έκανε εκκλήσεις για τη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ της έρευνας μάρκετινγκ και της βιομηχανίας της επικοινωνίας. Καθώς πλέον είναι κατανοητό ότι οι προβλεπτικές προσεγγίσεις οδηγούν στην επιτυχία, η δαπάνη στην έρευνα διαφήμισης συνεχίζει να αυξάνεται. Οι πελάτες των εταιρειών ερευνών είναι μεγάλοι διαφημιστές, οι οποίοι δεν είναι διατεθειμένοι να ταξιδέψουν μακριά αλλά και να προχωρήσουν στην επένδυση, αν δεν διαπιστώσουν αξία στο Pre-testing. Αν και πολλοί διαφημιστές δεν έχουν πρόβλημα να προχωρήσουν παραδοσιακά με βάση το ένστικτό τους, πολλοί είναι αυτοί που επιζητούν τη διαβεβαίωση που προσφέρει η έρευνα. Άλλωστε αυτή θα τη χρησιμοποιήσουν και για τη δημιουργία ενός corpus γνώσης που θα τους βοηθήσει να χτίσουν μια πιο αποτελεσματική διαφήμιση.

Ωστόσο, η διαφήμιση δεν είναι πάντα αποτελεσματική, όπως άλλωστε και η έρευνα. Αν η έρευνα αποτύχει, τότε αυτό θα οφείλεται είτε στις λάθος ερωτήσεις, είτε στον λάθος τρόπο με τον οποίο αυτές τέθηκαν. Μερικά «μαθήματα» μπορούν να είναι τα εξής:

• Αν τεστάρεται το «επικίνδυνο» δημιουργικό, τότε πρέπει να διασφαλιστεί ότι ο διαφημιστής και η εταιρεία έρευνας συμφωνούν ως προς τι θέλουν να πετύχουν. Για παράδειγμα, στόχος είναι να γίνει η διαφήμιση κατανοητή ή να δημιουργήσει ίντριγκα και σύγχυση; Η απάντηση συνεπάγεται διαφορετική ερμηνεία της ίδιας έρευνας ή των αποτελεσμάτων.
• Καλό είναι να γίνεται χρήση προσεγγίσεων οι οποίες «χτίζουν» σε μια εκτίμηση του υποσυνειδήτου, στη συναισθηματική απάντηση, κρίνοντας την επιτυχία ενός brand χωρίς να στηρίζονται αποκλειστικά στο γνωστικό, τη συνειδητή απάντηση και την αυστηρή σύγκριση δεδομένων.

Συναισθηματική απήχηση

Ο Mendelsohn προκάλεσε την βιομηχανία της έρευνας για την ανεύρεση νέων τεχνικών, που θα εκφράζουν καλύτερα ένα ταχέως μεταβαλλόμενο μιντιακό πεδίο. Στην Ipsos Mori αναπτύσσονται και εφαρμόζονται μετρήσεις συναισθηματικής δέσμευσης. Αυτές οι τεχνικές χρησιμοποιούνται για την κατανόηση του πώς και γιατί δύο δημιουργικά με κοινούς στόχους έχουν διαφορετική επιτυχία.
Παίρνοντας σαν παράδειγμα τη διαφήμιση των Special K και την άλλη για το προϊόν Weight Watchers, στα πρώτα παρατηρείται μεγαλύτερο brand impact. Ωστόσο και οι δύο διαφημίσεις ήταν παρόμοιες ως προς το γνωστικό μέρος, μεταδίδοντας ένα συγκεκριμένο μήνυμα. Προκειμένου να διαπιστωθούν οι διαφορές, αναγκαίο εργαλείο ήταν η γνωστική, συναισθηματική δύναμη (cognitive emotive power- CEP), η οποία αναπτύχθηκε από κοινού με τον Δρ. Robert Heath, εξισορροπώντας τη γνωστική δύναμη της διαφήμισης με τη συναισθηματική δύναμη.

Όπως προέκυψε μέσα από το CEP, και οι δύο διαφημίσεις έχουν χαμηλό επίπεδο όσον αφορά στο γνωστικό μέρος, αλλά η διαφήμιση με τα Special K ήταν πιο δυνατή στο συναισθηματικό μέρος. Το ίδιο μοντέλο χρησιμοποιήθηκε και για την εκτίμηση της απήχησης της διαφήμισης της Cadbury με τον γορίλλα αλλά και των όχι και τόσο πετυχημένων συνεχειών της.

Ωστόσο, προσεγγίσεις όπως η CEP παρόλο που είναι χρήσιμες, βασίζονται σε ερωτήσεις έρευνας, δηλαδή σε μία γνωστική διαδικασία. Το ζήτημα είναι η έρευνα να πάει ένα βήμα πιο πέρα στα αληθινά συναισθήματα.

Οι εξελίξεις στις νευροεπιστήμες δείχνουν τον δρόμο σε αυτού του είδους την υποσυνείδητη διαδικασία, μέσα από τη χρήση βιομετρικών τεχνικών. Στην βιομετρική, οι συμμετέχοντες στη διαδικασία φορούν μια επιστήθια ζώνη και έναν αισθητήρα χεριού, παρέχοντας με αυτό τον τρόπο νευρο-φυσιολογικά δεδομένα όπως παλμοί, αναπνοή, κίνηση τα οποία υπαγορεύονται από την εγκεφαλική λειτουργία.

Στη διαφήμιση, η τεχνική αυτή επιτρέπει τον εντοπισμό στοιχείων που φέρουν μεγάλες ή αδύναμες αντιδράσεις σε μία εκτέλεση. Η δύναμη της αντίδρασης είναι ικανή να προβλέψει το viralability της διαφήμισης, ενώ σε συνδυασμό με τα αποτελέσματα της έρευνας μπορεί να διαγνώσει τις διαφορές στο brand impact, αποτελώντας χρήσιμο εργαλείο για τη βιομηχανία της διαφήμισης για τη δημιουργία αποτελεσματικών καμπανιών.