Τα προεκλογικά κέντρα αντικαθίστανται από τα social media

Οι εκλογές του πληκτρολογίου

Τα προεκλογικά κέντρα αντικαθίστανται από τα social media

 

 

Ο δρόμος προς την εκλογική αναμέτρηση, που άνοιξε τελικά μετά την υπογραφή της νέας δανειακής σύμβασης και την ολοκλήρωση του PSI, είναι στρωμένος με αγκάθια. Η κυβέρνηση κάνει λόγο για «εκλογές λιτότητας» λόγω της περικοπής, κατά ένα τρίτο τουλάχιστον, των δαπανών για τη διενέργειά τους. Το πολιτικό σύστημα, η αξιοπιστία του οποίου έχει τραυματιστεί ανεπανόρθωτα από την κρίση, αναζητεί έναν νέο προσδιορισμό της ταυτότητάς του. Τα πολιτικά κόμματα μοιάζουν με γίγαντες με πήλινα πόδια λόγω της οικονομικής δυσπραγίας τους και της θηλιάς που έχει περάσει γύρω από τον λαιμό τους ο αλόγιστος τραπεζικός δανεισμός. Οι υποψήφιοι βουλευτές - νέοι και παλιοί - κινούνται στον αστερισμό του φόβου εξαιτίας των αντιδράσεων και των διαμαρτυριών των ψηφοφόρων που λαμβάνουν ενίοτε και βίαιες μορφές με προπηλακισμούς, ξυλοδαρμούς, αποδοκιμασίες και γιαουρτώματα. Ετσι οι περισσότεροι υποψήφιοι αναζητούν καταφύγιο στην ψηφιακή ομπρέλα. Μεγάλο μέρος της κομματικής δραστηριότητας φαίνεται ότι θα διεξαχθεί στα πληκτρολόγια και στα smartphones. Και όλα αυτά με την επόμενη ημέρα των εκλογών να προβάλλει αβέβαιη όσον αφορά τουλάχιστον το κυβερνητικό σχήμα που θα προκύψει και τη δυνατότητα διακυβέρνησης της χώρας.

«Αυτές οι εκλογές θα είναι μουγκές» έλεγε ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος σε μια παλιά ελληνική ταινία υποδυόμενος τον παλαιοκομματικό κομματάρχη. Θα μπορούσε να το πει και για τις επόμενες, μια και οποιαδήποτε πρόβλεψη για το εκλογικό αποτέλεσμα μοιάζει παρακινδυνευμένη.

Το σίγουρο είναι ότι θα είναι ψηφιακές, περισσότερο από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν και για πολλούς λόγους. Οικονομική ένδεια για κόμματα αλλά και ψηφοφόρους, ο φόβος των γιαουρτωμάτων και των φραστικών επιθέσεων, αλλά και πολύ ευρύτερη χρήση των social media, ακόμη και σε σχέση με το πολύ πρόσφατο παρελθόν, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι σε αυτή την προεκλογική περίοδο μεγάλο μέρος της κομματικής δραστηριότητας θα διεξαχθεί στα πληκτρολόγια και στα smartphones. Με την ελπίδα για όσους πάρουν μέρος σε αυτές τις εκλογές ότι η χαλαρή ούτως ή άλλως δέσμευση ενός «like» ή «retweet» θα μετατραπεί σε ψήφους.

«Εσείς που κυβερνάτε για δεκαετίες, δεν έχετε ευθύνες; Αλλά ξέχασα! Οπως είπε ο κ. Βορίδης, η Δεξιά δεν κάνει ποτέ αυτοκριτική!!!»: Δημήτρης Παπαδημούλης, απαντώντας σε στενό συνεργάτη του προέδρου της ΝΔ. Δεν συνέβη σε τηλεοπτική ή ραδιοφωνική εκπομπή αλλά στο Twitter. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ είναι από τους πλέον δραστήριους έλληνες πολιτικούς στο συγκεκριμένο μέσο. «Το θεωρώ έναν γρήγορο και πρακτικό τρόπο για να ενημερώνομαι ή να πω την πολιτική άποψή μου για ένα θέμα στο οποίο κρίνω υπερβολικό να τοποθετηθώ με γραπτή ή τηλεοπτική δήλωση. Εκτιμώ μάλιστα πως τα social media, ειδικά το Twitter που έχει πιο πολιτικό χαρακτήρα, είναι ένας τρόπος να κάνουμε γνωστές τις απόψεις του κόμματός μας σε έναν κόσμο που μας αντιμετωπίζει με καχυποψία» λέει ο κ. Παπαδημούλης.

Κοινή διαπίστωση των ειδικών της επικοινωνίας είναι ότι οι περισσότεροι έλληνες πολιτικοί αντιμετωπίζουν τα social media με όρους προηγούμενων εποχών. «Στις προηγούμενες εκλογές υπήρξε το φαινόμενο λογαριασμών στα social media που άνοιξαν έναν μήνα πριν από τις εκλογές και παραμένουν ανενεργοί από την ημέρα των εκλογών. Σαν τις εφημερίδες που κυκλοφορούσαν παλαιότερα σε τοπικό επίπεδο αποκλειστικά για προεκλογικούς σκοπούς» τονίζει η σύμβουλος πολιτικής επικοινωνίας κυρία Μαρία Κατσικοβόρδου, η οποία θεωρεί ότι το μεγαλύτερο λάθος των ελλήνων πολιτικών είναι ότι «αντιμετωπίζουν τα social media και ειδικά το Twitter σαν έναν πίνακα ανακοινώσεων για να προβάλλουν τηλεοπτικές παρουσίες τους ή κοινοβουλευτική δραστηριότητα. Οι περισσότεροι πολιτικοί στην Ελλάδα δείχνουν να μην έχουν καταλάβει το μεγαλύτερο αβαντάζ που τους προσφέρουν τα social media, την απευθείας επικοινωνία με τους ψηφοφόρους χωρίς τη διαμεσολάβηση των ΜΜΕ» συμπληρώνει.

«Η συζήτηση για το αν ένας πολιτικός πρέπει να έχει παρουσία στα social media είναι ήδη παρωχημένη. Η διεθνής τάση είναι η ολοκληρωμένη ψηφιακή παρουσία που συνδυάζει την πολιτική δράση, την ψηφιακή επικοινωνία και την ανθρώπινη πλευρά. Ενας πολιτικός πρέπει να έχει site, blog, παρουσία στο Facebook και στο Twitter, ίσως να πειραματιστεί με κάποια άλλα, λιγότερο γνωστά στην Ελλάδα social media, όπως το Tumblr και το Pinterest» λέει ο κ. Στάθης Χαϊκάλης, ιδρυτής εταιρείας ψηφιακής επικοινωνίας. «To πιο σημαντικό όμως, είτε μιλάμε για ψηφιακή είτε για φυσική παρουσία, είναι να κατέβεις από το "μπαλκόνι", όπου μιλάς αφ' υψηλού, στην πλατεία, όπου συνδιαλέγεσαι με τον άλλο. Πιστεύω πως όποιος πολιτικός το κάνει αυτό, ακόμα και αν ειδικά σε αυτή τη συγκυρία έχει να αντιμετωπίσει κάποιες δεδομένες δυσκολίες που έχουν να κάνουν με τη δυσπιστία ή ακόμα και την απέχθεια των πολιτών, θα αποκτήσει μεγάλο πλεονέκτημα. Οι έλληνες πολιτικοί στην πλειοψηφία τους δείχνουν απροθυμία ή ατολμία σε αυτόν τον τομέα. Και ο λόγος δεν είναι συνήθως ηλικιακός ή το ότι δεν είναι εξοικειωμένοι με την τεχνολογία. Πιο πολύ είναι θέμα πολιτικής κουλτούρας, που εκ των πραγμάτων θα αλλάξει προς το καλύτερο και λόγω της κρίσης» προσθέτει.

Πολλές φορές τα social media λειτουργούν ως ένας τρόπος το μήνυμα του ψηφοφόρου να φθάσει γρηγορότερα και αμεσότερα στα αφτιά εκείνου που πρέπει. «Κατά καιρούς υπάρχουν αναφορές από πολίτες για θέματα Υγείας. Ηταν ένας τρόπος παρέμβασης σε κάτι που δεν θα ήταν εύκολο να το μάθει ο υπουργός διά της υπηρεσιακής οδού» λέει ο κ. Ευθύμης Καρδαράς, επικεφαλής της ομάδας επικοινωνίας του κ. Ανδρέα Λοβέρδου. Παραδέχεται πάντως ότι «σε όλους τους "τοίχους" των ελλήνων πολιτικών τα υβριστικά μηνύματα έχουν αυξηθεί κατά πολύ το τελευταίο διάστημα».

Ειδικά για τα μικρότερα κόμματα, τα social media και το Διαδίκτυο εν γένει δεν είναι ένας τρόπος για να κάνουν μόνο γνωστές τις θέσεις τους αλλά και για να προσελκύσουν στελέχη. «Ηδη βρισκόμαστε σε συζητήσεις με ανθρώπους που γνωρίσαμε, εκτιμήσαμε και προσεγγίσαμε μέσα από το Facebook και το Twitter» λέει ο κ. Αχιλλέας Ιωακειμίδης, υπεύθυνος διαδικτυακής επικοινωνίας της Δημοκρατικής Συμμαχίας. «Νομίζω πως το Διαδίκτυο κάνει μεγαλύτερη και την ευθύνη των κομμάτων. Aπό τη στιγμή που τόσες πληροφορίες είναι διαθέσιμες, κανένα κόμμα δεν δικαιούται να επιλέξει ακατάλληλες ή μη συμβατές με την εικόνα του υποψηφιότητες».

Επικοινωνία
Οι πολιτικοί «τιτιβίζουν»
Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης είναι από τους ελάχιστους έλληνες πολιτικούς που το timeline του στο Twitter δεν λειτουργεί σαν «πίνακας ανακοινώσεων». Μπορεί να βρει κανείς σχόλια για ποδοσφαιρικούς αγώνες, τοποθετήσεις για πολιτικά γεγονότα της επικαιρότητας («Λούκα - Καστανίδης παρουσιάζουν το νέο κόμμα στην Αίγλη Ζαππείου!!! Ε ρε σοσιαλισμός!!») ή διαλόγους με πολίτες.«Ακόμα και αν αναφέρω, λ.χ., μια τηλεοπτική μου παρουσία σε εκπομπή, προσπαθώ να το κάνω με έναν τρόπο διαφορετικό από μια ξερή ανακοίνωση. Νομίζω πως αυτό δεν ταιριάζει με τη φύση του μέσου. Επιπλέον για μένα το Twitter είναι ένας τρόπος να πάρω ιδέες, να μάθω τις τάσεις της στιγμής και όλα αυτά "ακολουθώντας" ανθρώπους που δεν είναι απαραίτητα δημόσια πρόσωπα».

Η κυρία Εύα Καϊλή είναι από τους βουλευτές του ΠαΣοΚ με την εντονότερη παρουσία στα social media, καθώς βρίσκεται «σε επικοινωνία με περίπου 20.000 άτομα, τα περισσότερα τα γνώρισα από εδώ». Κατά καιρούς έχει δεχθεί ερωτήσεις για το συγκεκριμένο θέμα από συναδέλφους της. «Αρκετοί εμφανίζονται διστακτικοί, είτε γιατί δεν είναι εξοικειωμένοι με τα μέσα είτε γιατί θεωρούν πως η έκθεση αυτή κρύβει κινδύνους. Κατά κάποιον τρόπο θεωρούν πως το να βγάλουν μια προσωπική εικόνα για τον εαυτό τους μπορεί να τους κάνει κακό». 

 

 

Πηγή: tovima.gr

 

Nielsen: Έρευνα για την εταιρική υπευθυνότητα

Οι νεότεροι καταναλωτές είναι πιο πιθανό να επιβραβεύσουν την κοινωνική υπευθυνότητα των εταιρειών, όπως προκύπτει από την έρευνα της Nielsen για την εταιρική υπευθυνότητα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, οι «ηθικοί καταναλωτές» παγκοσμίως αποτελούνται κυρίως από τις νεότερες ηλικιακές ομάδες, καθώς συνηθίζουν να συμβουλεύονται τα social media για τις αγορές τους και δείχνουν έντονο ενδιαφέρον για περιβαλλοντικά και κοινωνικά θέματα. Ως «ηθικοί καταναλωτές» ορίζονται εκείνοι που δηλώνουν πρόθυμοι να πληρώσουν επιπλέον χρήματα για προϊόντα και υπηρεσίες που προέρχονται από εταιρείες που υλοποιούν κοινωνικά και περιβαλλοντικά προγράμματα. Παγκοσμίως ένας στους δύο καταναλωτές (46%) θεωρείται «ηθικός», αν και στην Ευρώπη μόλις το 32% των ερωτώμενων δηλώνει πως θα πλήρωνε περισσότερα για τα «ηθικά» προϊόντα, με αντίστοιχο ποσοστό να ισχύει και για την Ελλάδα (30%). Η πλειοψηφία των «ηθικών» καταναλωτών διεθνώς φαίνεται να ανήκει σε ηλικίες κάτω των 40 ετών.

Πηγή: advertising.gr

Στις τελευταίες θέσεις στην Ε.Ε οι Έλληνες χρήστες Η/Υ

Οι Έλληνες χρήστες ηλεκτρονικών υπολογιστών ηλικιών 16 με 74 βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις σε σχέση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους σύμφωνα με τη Eurostat.

Κατά το περασμένο έτος αυτοί που χρησιμοποίησαν ηλεκτρονικό υπολογιστή ανέρχονται στο 59% και βρίσκονται 3 θέσεις πάνω από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία που σημείωσαν τα χαμηλότερα ποσοστά. Το υψηλότερο ποσοστό κατεγράφη στη Σουηδία(96%).

Όσον αφορά στους νέους από 16 έως 24 ετών το ποσοστό είναι αρκετά υψηλότερο, 97% και μάλιστα ξεπερνά κατά μία ποσοστιαία μονάδα τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο(96%). Σχετικά με τις δεξιότητες της συγκεκριμένης ηλικιακής ομάδας τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά αφού φαίνεται πως η εξοικείωσή τους είναι μεγάλη και τα ποσοστά πλησιάζουν αρκετά με τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Επίσης, οι Έλληνες απόφοιτοι πανεπιστημίων φαίνεται να ξεπερνούν τους Ευρωπαίους σε πτυχία πληροφορικής με ποσοστό 4,2 % έναντι του 3,4%. 

Πηγή: www.neolaia.gr

Έρευνα | Twitter | Έλληνες στο Twitter

Σύμφωνα με έρευνα της εταιρείας InNews, σε (μόλις) 1,5 εκατομμύρια χρήστες ανέρχονται οι Ελληνάρες που κάνουν τακτική χρήση του Facebook, αλλά πιο δραστήριοι είναι στα κοινωνικά δίκτυα 85.000 Έλληνες που χρησιμοποιούν το Twitter!

Έτσι λοιπόν και σύμφωνα πάντα με στοιχεία της παραπάνω εταιρείας το 2ο και 3ο τρίμηνο του 2011, έχουμε τα εξής στοιχεία για την Ελλάδα:

• Facebook: Ενεργοί χρήστες φθάνουν το 1,5 εκατ.

• Twitter: Υπάρχουν 85.000 λογαριασμοί Ελλήνων χρηστών που δημοσιεύουν καθημερινά 180.000 tweet. (Μιλάμε για 2 σχόλια ανά χρήστη)

• YouTube: 340.000 άτομα ο Ελληνικός πληθυσμός

Τέλος στο Facebook, δημοσιεύονται καθημερινά 240.000 σχόλια και status updates ενώ στο YouTube περίπου 50.000 αναφορές αλλά και σχόλια.

Πηγή: http://www.neolaia.gr

Αυτό που θέλουν οι γυναίκες: Έρευνα στα social media

Tι είπατε; Ακριβά ρούχα ή κοσμήματα; Η έρευνα που πραγματοποίησε το Netbase στα social media έδωσε μια τελείως διαφορετική απάντηση στο ερώτημα ''Τι θέλουν οι γυναίκες;''
Έτσι ενώ οι άνδρες συζητούν περισσότερο για φαγητό, αυτοκίνητα και γυναίκες στα social media σύμφωνα με το Netbase, οι γυναίκες επιθυμούν περισσότερο ένα... παγωτό!
Αυτό προέκυψε από την έρευνα 27 δισ. περίπου συζητήσεων online στα social media. Το ΝetBase ''αλίευσε'' τις μάρκες προϊόντων και τα προϊόντα που ανέφεραν οι χρήστες και έτσι έβγαλαν τα συμπεράσματά τους.
Οι γυναίκες είπαν περισσότερο ότι ''θέλουν'' ένα παγωτό. Όσον αφορά τις αναφορές σε φαγητό, οι γυναίκες αγαπούν μάλλον περισσότερο τα σοκολατοειδή, ενώ για τους άνδρες στην Αμερική το μπέικον είναι το αγαπημένο τους...

Πηγή:  www.mediagate.gr

Έρευνα: Facebook, πιο εθιστικό από το τσιγάρο;

Σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα του περιοδικού Psychological Studies ο ''εθισμός'' μας στο Facebook είναι εξίσου δυνατός με τον εθισμό στο τσιγάρο ή το αλκόολ.
Η έρευνα του περιοδικού αποκαλύπτει ότι δυο βασικές ανάγκες μας, τις οποίες επιζητούμε μέσα στην ημέρα, μπορεί να είναι το σεξ και ο ύπνος, ωστόσο η έλξη μας για να τσεκάρουμε τη σελίδα μας στο Facebook είναι εξίσου δυνατή...
Μπορεί λοιπόν το αλκοόλ ή το τσιγάρο να έχουν τη φήμη του ότι είναι ιδιαίτερα εθιστικά, ωστόσο ερευνητές του πανεπιστημίου του Σικάγο (Chicago Booth School of Businees) απέδειξαν ότι μπορεί να αντισταθούμε μέσα στην ημέρα στον πειρασμό του να 'τσεκάρουμε' τη σελίδα μας στo Facebook, ωστόσο όσο περνά η ώρα οι αντιστάσεις μας μειώνονται...

Έτσι μετά τις έρευνες που αποδεικνύουν τον εθισμό μας στο διαδίκτυο, έρχονται διάφορες νέες μελέτες γύρω από την εξάρτησή μας από τα κοινωνικά δίκτυα

Πηγή: mediagate.gr

Έρευνα της Deloitte για την παγκόσμια οικονομία

Η Deloitte δημοσιεύει την τελευταία έκδοση των Προοπτικών της Παγκόσμιας Οικονομίας που αφορά το πρώτο τρίμηνο του 2012.

Στην αναφορά που κατήρτισε η Deloitte Research, οι οικονομολόγοι των εταιριών-μελών του δικτύου της Deloitte εξετάζουν το υφιστάμενο αλλά και το μελλοντικό οικονομικό περιβάλλον στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ, την Κίνα, την Ιαπωνία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ινδία, τη Ρωσία, τη Βραζιλία και τον Καναδά.

Η μελέτη ξεκινά με μία ανάλυση σχετικά με το δημόσιο χρέος, υποστηρίζοντας ότι η βασική αιτία για τη διόγκωσή του είναι η αλλαγή των δημογραφικών στοιχείων και όχι μία βραχυπρόθεσμη επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας. Το συγκεκριμένο άρθρο υπογραμμίζει τις επιλογές που έχουν στη διάθεσή τους όσοι λαμβάνουν αποφάσεις προκειμένου να αντιμετωπίσουν αυτή την πρόκληση και αναλύει τις επιπτώσεις που ενδέχεται να προκύψουν εάν το δημόσιο χρέος αφεθεί εκτός ελέγχου.

Η τελευταία έκδοση των Προοπτικών της Παγκόσμιας Οικονομίας εμπεριέχει και μια ανάλυση για την παγκόσμια αγορά των πρώτων υλών. Η δυνατότητα συναλλαγών για τις πρώτες ύλες μέσω χρηματοπιστωτικών οχημάτων έχει ενισχύσει την αστάθεια των τιμών, η οποία επηρεάζει τόσο τις μακροπρόθεσμες όσο και τις βραχυπρόθεσμες στρατηγικές αντιστάθμισης κινδύνου για τις πολυεθνικές εταιρίες.

Ανάλυση ανά γεωγραφική περιοχή:

·    Ευρωζώνη: Δεν είναι υπερβολή να υποστηρίξει κανείς ότι το 2012 θα αποδειχτεί καθοριστικό έτος για την Ευρώπη. Από τη στιγμή που οι κανόνες της ΕΕ γράφτηκαν εκ νέου με τρόπο που να διευκολύνουν τη δημοσιονομική ενοποίηση, οι αγορές θα εξετάσουν τη δέσμευση της πολιτικής ηγεσίας και των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς την καθιέρωση ενός αξιόπιστου χρηματοδοτικού μηχανισμού για την Ευρωζώνη. Εάν οι συνδυασμένες δράσεις επιτύχουν την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των αγορών, το 2012 θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως σημείο καμπής για το μέλλον της Νομισματικής Ένωσης. Πάντως, δεδομένης της αβεβαιότητας που περιβάλει τους νέους κανόνες του παιχνιδιού, οι επιχειρήσεις θα πρέπει να προετοιμάζουν και εναλλακτικά σενάρια.
Οι προοπτικές ανάπτυξης στις χώρες του Νότου αναμένεται να περιοριστούν εξαιτίας της δημοσιονομικής λιτότητας, της απομόχλευσης στον ιδιωτικό τομέα και της έντονης δομικής ανεργίας. Η Πορτογαλία και η Ελλάδα φαίνεται ότι θα παραμείνουν σε ύφεση μέχρι τα μέσα του 2012 και τις αρχές του 2013. Στην Ιταλία και την Ισπανία η δημοσιονομική προσαρμογή και οι εντεινόμενες πιέσεις στις τράπεζες, θα λειτουργήσουν ως αντιστάθμισμα της -ήδη περιορισμένης- οικονομικής δραστηριότητας.
Το πρόβλημα είναι ότι η λιτότητα θα πρέπει να συνδυάζεται με ένα αξιόπιστο μακροπρόθεσμο πλάνο ανάπτυξης. Η Ελλάδα, για παράδειγμα, διέρχεται ήδη τον τέταρτο χρόνο βαθειάς ύφεσης και ακόμα και σε περίπτωση που το πρόγραμμα τις ΕΕ και του ΔΝΤ επιτύχει, το χρέος της θα ξεπερνά το 100% του ΑΕΠ το 2020 και θα χρειαστεί οικονομική και τεχνική υποστήριξη στην εφαρμογή των δομικών μεταρρυθμίσεων. Χωρίς θετικές μακροπρόθεσμες προοπτικές, θα είναι δύσκολο για οποιαδήποτε νέα κυβέρνηση στην Ελλάδα να βασιστεί στην υποστήριξη των ανθρώπων της. Το ίδιο ισχύει για την Ισπανία, όπου το ποσοστό ανεργίας έχει ξεπεράσει το 20% και οι μισοί νέοι της χώρας βρίσκονται εκτός εργασίας.
Ο Πρόεδρος της Deloitte Ελλάδος Νίκος Σοφιανός, σχολιάζει και συμπληρώνει: «Παρόλα τα προβλήματα της χώρας και την άνευ προηγουμένου δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει, η Ελλάδα διαθέτει ανθρώπινο δυναμικό με αξιόλογες γνώσεις και δεξιότητες ικανό να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο - με την προϋπόθεση βέβαια ότι η πολιτική ηγεσία θα προχωρήσει με τόλμη στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Σε αυτή την προσπάθεια το πλούσιο ελληνικό κεφάλαιο διανόησης με το αστείρευτο ταλέντο δηλώνει παρών. Ας αξιοποιηθεί κατάλληλα.» 

·    ΗΠΑ: Η οικονομία των ΗΠΑ βρίσκεται σήμερα στην κόψη του ξυραφιού. Η πορεία προς την ανάκαμψη παραμένει δύσβατη, καθώς οι καταναλωτές βρίσκονται σε άσχημη οικονομική κατάσταση, επικρατεί ύφεση στο εξωτερικό που θέτει τις εγχώριες τράπεζες σε κίνδυνο και τα μέτρα λιτότητας επηρεάζουν την ανάπτυξη. Αν και η επίδοση της οικονομίας των ΗΠΑ βελτιώθηκε κατά το τέταρτο τρίμηνο του 2011, η ταχύτητα αύξησης του πραγματικού ΑΕΠ παραμένει κάτω από 2% από έτος σε έτος. Η αύξηση της απασχόλησης φτάνει, κατά μέσο όρο, περίπου τις 125.000 θέσεις εργασίας το μήνα, αριθμός μικρότερος από το μισό από αυτό που απαιτείται ώστε να στηριχθεί η ανάκαμψη.

·    Κίνα: Η οικονομία της Κίνας επιβραδύνεται και είναι πιθανό να παρουσιαστεί συγκριτικά μέτρια ανάπτυξη το 2012. Η κινέζικη οικονομία εξακολουθεί να αντιμετωπίζει σοβαρό κίνδυνο από το υψηλό επίπεδο του χρέους που χρηματοδότησε τις επενδύσεις των τριών τελευταίων χρόνων. Επιπλέον, υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ότι οι μακροπρόθεσμοι κίνδυνοι πλησιάζουν. Συγκεκριμένα, τα προβλήματα στην αγορά ακινήτων ενδέχεται να δημιουργήσουν προβλήματα στις τοπικές κυβερνήσεις και, κατά συνέπεια, στις τράπεζες. Από την άλλη πλευρά, μια χαλαρότερη νομισματική πολιτική και περαιτέρω μέτρα θα μπορούσαν να δώσουν ώθηση στην κινέζικη οικονομία.

·    Ιαπωνία: Ο περιορισμός της βιομηχανικής δραστηριότητας και η μείωση των λιανικών πωλήσεων και των τιμών σηματοδοτούν την πιθανή επιβράδυνση της ιαπωνικής οικονομίας. Βέβαια, οι μαζικές δαπάνες για την ανοικοδόμηση της οικονομίας θα πρέπει να δώσουν ώθηση στην ανάπτυξη το 2012. Πάντως, το υψηλό δημόσιο χρέος, εξακολουθεί να αποτελεί έναν τομέα ζωτικής σημασίας για τη συγκεκριμένη χώρα.

·    Ηνωμένο Βασίλειο: Η οικονομική κρίση στην ευρωζώνη μεταβιβάζεται στο Ηνωμένο Βασίλειο μέσω τριών κύριων καναλιών. Πρώτον, η διάθεση των βρετανικών επιχειρήσεων να ρισκάρουν έχει μειωθεί, λόγω της έλλειψης εμπιστοσύνης και της αβεβαιότητας που έχει προκαλέσει η κρίση. Δεύτερον, η στασιμότητα της ανάπτυξης στην ευρωζώνη κατά το 2012 θα πλήξει τη ζήτηση στη μεγαλύτερη εξαγωγική αγορά του Ηνωμένου Βασιλείου. Τρίτον, η οικονομική πίεση έχει αποδειχθεί μεταδοτική. Οι οικονομικές αντιξοότητες στην Ευρωζώνη είναι πιθανό να ωθήσουν το Ηνωμένο Βασίλειο σε ήπια ύφεση, αλλά μια πιο επιθετική νομισματική πολιτική μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση ορισμένων από τις αρνητικές της επιπτώσεις.

·    Ινδία: Η πολιτική της Κεντρικής Τράπεζας για την ανάπτυξη του εμπορίου και τη μείωση του πληθωρισμού φαίνεται να αποδίδει καρπούς. Ωστόσο, η οικονομία της Ινδίας επιβραδύνεται σημαντικά λόγω των εξωτερικών αντιξοοτήτων. Η Ρουπία υποχώρησε απότομα και η στροφή της κυβέρνησης προς την απελευθέρωση της βιομηχανίας λιανικών προϊόντων εντείνει την αβεβαιότητα.

·    Ρωσία: Πολιτικές διαμαρτυρίες, διαρροή κεφαλαίων και μειωμένη εξωτερική ζήτηση οδηγούν σε αβεβαιότητα στη Ρωσία. Το αδύναμο νόμισμα της χώρας, η μικρότερη ευελιξία της νομισματικής πολιτικής και τα εμπόδια στις επενδύσεις συντελούν στη δημιουργία ενός δύσκολου επιχειρηματικού περιβάλλοντος.

·    Βραζιλία: Στη Βραζιλία αναμένεται μικρή ανάπτυξη κατά το επόμενο έτος. Μετά από δραματικές αλλαγές πολιτικής που σημειώθηκαν πέρυσι προκειμένου να αντιμετωπιστεί η επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας, η αύξηση των εξαγωγών περιορίστηκε, αλλά το χρέος κυμαίνεται σε αξιοπρεπή επίπεδα. 

·    Καναδάς: Με φόντο την αδύναμη οικονομία των ΗΠΑ, την κρίση χρέους στην ΕΕ και την αισθητή επιβράδυνση στις αναδυόμενες αγορές, ο Καναδάς μπορεί να δοκιμαστεί κατά το 2012. Η αύξηση του ΑΕΠ αναμένεται να επιβραδυνθεί. Επιπλέον, το 2012, η οικονομία του Καναδά αναμένεται να αναπτυχθεί σε μέτριο βαθμό (2%). Από την άλλη πλευρά, η παγκόσμια ζήτηση για πρώτες ύλες θα μπορούσε να ωφελήσει τον τομέα των εξαγωγών και να βοηθήσει την ανάπτυξη.


Πηγή: advertising.gr

Πτώση καταναλωτικής εμπιστοσύνης στην Ευρώπη

Μειωμένη σε όλες της ευρωπαϊκές χώρες παρουσιάζεται η καταναλωτική εμπιστοσύνη, σύμφωνα με τη Nielsen, ενώ τη μεγαλύτερη ανησυχία για το μέλλον, εμφανίζει στην Ελλάδα.

Με βάση τα στοιχεία της τελευταίας έρευνας Καταναλωτικής Εμπιστοσύνης της Nielsen, ο παγκόσμιος δείκτης ανέβηκε κατά μία μονάδα, φτάνοντας τις 89. Στην Ευρώπη, όμως, η Καταναλωτική Εμπιστοσύνη μειώθηκε σε 24 από τις 27 χώρες, πέφτοντας για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια στις 71 μονάδες. «Οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες στην Ευρώπη κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2011, αναζωπύρωσαν την ανασφάλεια και την απαισιοδοξία των καταναλωτών. Τα θετικά νέα έρχονται από τις δύο μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη, τις Η.Π.Α. και την Κίνα, οπού η καταναλωτική εμπιστοσύνη επανήλθε στα επίπεδα των αρχών του 2011», δήλωσε η Ματίνα Μπάδα, Περιφερειακή Διευθύντρια της Nielsen για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Στον δείκτη της Παγκόσμιας Καταναλωτικής Εμπιστοσύνης της Nielsen, οι 100 μονάδες αποτελούν τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ αισιοδοξίας και απαισιοδοξίας. Οι γεωγραφικές περιοχές της Ασίας/Ειρηνικού, της Μέσης Ανατολής και της Λατινικής Αμερικής βρίσκονται οριακά κάτω από τις 100 μονάδες, αποτελώντας τις πιο αισιόδοξες γεωγραφικές περιοχές του πλανήτη. Η Βόρεια Αμερική, βρίσκεται πιο χαμηλά με 84 μονάδες, αν και σημείωσε σημαντική αύξηση σε σχέση με το περασμένο τρίμηνο, ενώ η Ευρώπη με 71 μονάδες, συνεχίζει να είναι η  πιο απαισιόδοξη ήπειρος του πλανήτη.

Εννέα στις δέκα πιο αισιόδοξες χώρες προέρχονται από την Ασία/Ειρηνικό και Μέση Ανατολή, ενώ οκτώ στις δέκα πιο απαισιόδοξες προέρχονται από την Ευρώπη. Η Ινδία παραμένει εδώ και δύο χρόνια η πιο αισιόδοξη χώρα του πλανήτη, με την Καταναλωτική της Εμπιστοσύνη να βρίσκεται το τελευταίο τρίμηνο του 2011 στις 126 μονάδες, ενώ την ακολουθούν οι Φιλιππίνες και η Ινδονησία με 117. Στην αντίπερα όχθη, βρίσκονται αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, με προεξέχουσες την Ουγγαρία με 30 μονάδες, την Πορτογαλία με 36 μονάδες και την Ελλάδα με 41 μονάδες, στις οποίες η παρατεταμένη οικονομική ύφεση έχει επιφέρει τα υψηλότερα επίπεδα απαισιοδοξίας.

Σε ιστορικά χαμηλά ο δείκτης στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα, ο δείκτης Καταναλωτικής Εμπιστοσύνης σημείωσε πτώση 10 μονάδων και έπεσε ξανά στα ιστορικά χαμηλότερα επίπεδα του. «Σχεδόν ολόκληρη η Ευρώπη βρίσκεται σε ύφεση, με αρκετές χώρες, όπως η Ελλάδα, να έχουν ήδη λάβει αυστηρά μέτρα λιτότητας και την Ευρωπαϊκή Ένωση να καλείται να αντιμετωπίσει τα προβλήματα δημοσιονομικού χρέους των μελών της. Το αρνητικό οικονομικό κλίμα της Ευρώπης δημιουργεί αβεβαιότητα και ανασφάλεια τόσο στους πολίτες, όσο και στις διεθνείς αγορές», δήλωσε η Ματίνα Μπάδα.

Πιο συγκεκριμένα, στην Ελλάδα, εννέα στους δέκα καταναλωτές θεωρούν πως η χώρα βρίσκεται σε ύφεση, ενώ εξίσου μεγάλο ποσοστό από αυτούς πιστεύει πως η κρίση θα παραταθεί και τους επόμενους μήνες που ακολουθούν. Η κατάσταση της οικονομίας αποτελεί τη μεγαλύτερη ανησυχία στην Ευρώπη, ενώ ανάμεσα στους Ευρωπαίους οι Έλληνες είναι οι πιο ανήσυχοι τόσο για την οικονομία (42%), όσο και για την εξασφάλιση ή διατήρηση της εργασίας τους (44%).

Παράλληλα, ένας στους τρεις Έλληνες, δηλώνει πως δεν του περισσεύουν καθόλου χρήματα, μετά την κάλυψη των βασικών του αναγκών. Συγχρόνως, το μεγαλύτερο ποσοστό όσων συνεχίζουν να διαθέτουν κάποια χρήματα τα χρησιμοποιεί για αποπληρωμή δανείων και πιστωτικών καρτών, με αποτέλεσμα ένα μικρό μόνο ποσοστό των διαθέσιμων χρημάτων να καταλήγει στην αγορά προϊόντων και υπηρεσιών, σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη που φαίνεται να ξοδεύει περισσότερο από ότι η Ελλάδα.

Σχεδόν το σύνολο των Ελλήνων (93%) αναγκάστηκε να αλλάξει τις αγοραστικές του συνήθειες εξαιτίας της συνεχιζόμενης κρίσης, με τη μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων να έχει μειώσει τα χρήματα που δαπανά για διασκέδαση εκτός σπιτιού (76%), για νέα ρούχα (70%), για φαγητό από έξω (67%) και για εκδρομές ή ταξίδια (60%). Εξίσου υψηλό ποσοστό, φαίνεται να στρέφεται σε φθηνότερα καταναλωτικά προϊόντα (68%), ώστε να καταφέρει να αντεπεξέλθει στις δύσκολες οικονομικές συγκυρίες. Παράλληλα, αξίζει να σημειωθεί, πως το ποσοστό των Ελλήνων που λαμβάνει τα συγκεκριμένα μέτρα είναι αρκετά υψηλότερο από το αντίστοιχο ευρωπαϊκό.

Ταυτότητα της έρευνας

Η παγκόσμια, διαδικτυακή έρευνα της Nielsen για τη μέτρηση της Καταναλωτικής Εμπιστοσύνης διεξήχθη από 23 Νοεμβρίου έως 9 Δεκεμβρίου 2011 σε 56 διαφορετικές χώρες, όπου συμμετείχαν πάνω από 31.000 καταναλωτές της Ευρώπης, της Ασίας, της Ωκεανίας, της Αμερικής και της Μέσης Ανατολής. Ο δείκτης Καταναλωτικής Εμπιστοσύνης αποτυπώνει την γνώμη των καταναλωτών για την τρέχουσα οικονομική κατάσταση, τις ανησυχίες τους, αλλά και τις προθέσεις τους για το μέλλον.


Πηγή: advertising.gr

Σταθερά ανοδικό προϊόν το ποδόσφαιρο

Αύξηση της τάξης του 3% παρουσιάζουν τα έσοδα των κορυφαίων ευρωπαϊκών ποδοσφαιρικών συλλόγων, σύμφωνα με τη μελέτη Football Money League της Deloitte.

Οι ομάδες που συμπεριλαμβάνονται στο Football Money League, έχουν επιτύχει διπλάσιο ρυθμό ανάπτυξης σε σχέση με τις οικονομίες των κρατών από τις οποίες προέρχονται (που παρουσίασαν κατά μέσο όρο ανάπτυξη της τάξης του 1,7% το 2010 και 1,3% το 2011).

Οι 20 πρώτες ομάδες της κατάταξης, παρουσίασαν έσοδα 4,4 δισεκατομμυρίων ευρώ, κατά τη διάρκεια του 2010/2011 και τώρα αντιπροσωπεύουν πάνω από το ¼ των εσόδων της Ευρωπαϊκής αγοράς ποδοσφαίρου. Εννέα από τις 20 κορυφαίες ομάδες κατέγραψαν διψήφιο ρυθμό ανάπτυξης. 

Ο Dan Jones, Partner στο Sports Business Group της Deloitte, σχολίασε σχετικά: «Η συνεχής ανάπτυξη των 20 πρώτων ομάδων κατά τη διάρκεια του 2010/2011 αποδεικνύει τη δύναμη των κορυφαίων ποδοσφαιρικών ομάδων, ειδικά σε αυτούς τους οικονομικά δύσκολους καιρούς. Ενώ ο ρυθμός αύξησης των εσόδων μειώθηκε από 8% το 2009/10 σε 3% το 2010/11, η ευρεία και πιστή βάση οπαδών, η δυνατότητά των συλλόγων να προσελκύουν μεγάλα ραδιοτηλεοπτικά κοινά και το γεγονός ότι εξακολουθούν να ελκύουν επιχειρηματικούς εταίρους, κατέστησε τις ομάδες σχετικά ανθεκτικές στην οικονομική ύφεση».
 
Για τέταρτη συνεχή χρονιά, οι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι που βρίσκονται στις πρώτες έξι θέσεις του Money League της Deloitte –Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Μπάγερν Μονάχου, Άρσεναλ και Τσέλσι- παρέμειναν αμετάβλητοι. Συγκεκριμένα, η Ρεάλ Μαδρίτης κατακτά για έβδομο συνεχές έτος την πρώτη θέση και έτσι βρίσκεται μόνο μια χρονιά μακριά από την ισοφάριση του ρεκόρ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η οποία κατείχε την πρώτη θέση κατά τα πρώτα 8 χρόνια του Football Money League. Τη Ρεάλ ακολουθεί με μικρή απόσταση η Μπαρτσελόνα, της οποίας, η άνοδος των εσόδων κατά 13% το 2010/11, σημαίνει ότι τα έσοδά της ξεπέρασαν για πρώτη φορά τα 450 εκατομμύρια ευρώ. Η αποτυχία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να προκριθεί στη knock-out φάση του Champions League το 2011/12, αναμένεται να διευρύνει την απόστασή που τη χωρίζει από τους ισπανικούς συλλόγους, πάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ.

Από την πλευρά του, ο Μάνος Πηλείδης, Senior Partner της Deloitte στην Ελλάδα σχολίασε: «Οι φετινές αλλαγές καταδεικνύουν τη σημαντικότητα του Champions League στα οικονομικά των ομάδων. Η Σάλκε και η Τότεναμ είχαν καλές παρουσίες σε αυτή τη διοργάνωση γεγονός που οδήγησε σε αύξηση των εσόδων τους σε αντίθεση με τη Λίβερπουλ, της οποίας η απουσία είχε αρνητικό αντίκτυπο στα έσοδα της ομάδας. Οι ελληνικοί σύλλογοι συνεχίζουν να είναι πολύ μακριά από την είσοδο τους σε αυτή την κατάταξη. Τα έσοδα των μεγάλων ελληνικών συλλόγων κατά το 2010/11, κυμαίνονται μεταξύ 35 εκατ. - 50 εκατ. ευρώ, που και αυτά εξαρτώνται σημαντικά και μεταβάλλονται από τη συμμετοχή και την πορεία τους στο Champions League, ενώ αυτή τη στιγμή η ομάδα που βρίσκεται στην 20η θέση έχει έσοδα 114 εκατ. ευρώ. Ενδιαφέρον είναι, ότι η Μπενφίκα, που προέρχεται από χώρα πληθυσμιακά συγκρίσιμη με την Ελλάδα, έχει έσοδα 102 εκατ. ευρώ (στην 21η θέση) και είναι η μόνη ομάδα στους πρώτους τριάντα που αγωνίζεται εκτός των μεγάλων πέντε πρωταθλημάτων».

Για ακόμα μια φορά, οι κορυφαίες 20 θέσεις του Money League καταλαμβάνονται από ομάδες των «μεγάλων πέντε» Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων, έξι από τις οποίες προέρχονται από την αγγλική Premier League.

Επιπλέον, σύμφωνα με τη μελέτη, στα έσοδα από εισιτήρια προηγείται η Ρεάλ (123 εκατ. ευρώ), ακολουθούμενη από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (120 εκατ. ευρώ) και τη Μαρτσελόνα (110 εκατ. ευρώ), στα έσοδα από αναμεταδόσεις η Μπαρτσελόνα (183,7 εκατ. ευρώ), η Ρεάλ (183,5 εκατ. ευρώ) και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (132,3 εκατ. ευρώ), ενώ στα εμπορικά έσοδα, την πρώτη θέση κατέχει η Μπάγερν (177,7 εκατ. ευρώ) κι έπονται η Ρεάλ (172,4 εκατ. ευρώ) και η Μπαρτσελόνα (156,3 εκατ. ευρώ).

Πηγή: advertising.gr